EWA ZIELIŃSKA

Polska Akademia Nauk

Bio

Ewa Zielińska, doktor, od 2005 r. zatrudniona w Zakładzie Badań Źródłoznawczych i Edytorstwa Instytucie Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla w Warszawie.

W latach 1993-1996 uczestniczyła w seminarium magisterskim prof. Zofii Zielińskiej, w ramach którego napisała pracę magisterską o polityce nominacyjnej Czartoryskich w Wielkim Księstwie Litewskim w latach 1764-1766. Od 1996 r. w ramach studium doktoranckiego w IH PAN przygotowywała rozprawę doktorską pt. „Rzeczpospolita wobec zbliżenia rosyjsko-austriackiego na początku lat osiemdziesiątych XVIII w. Sprawy barona Karla Juliusa i biskupa Kajetana Sołtyka”, którą obroniła w 2005 r.

Zainicjowała w IH PAN prace nad wydawaniem źródeł dyplomatycznych do dziejów panowania Stanisława Augusta. Zainteresowania naukowe to stosunki polsko-rosyjskie po pierwszym rozbiorze oraz edycja źródeł dyplomatycznych, w tym:

  • kontynuacja edycji korespondencji Stanisława Augusta z Augustynem Deboli, przedstawicielem dyplomatycznym króla i Rzeczypospolitej w Rosji;
  • kontynuacja edycji „Entretiens” Stanisława Augusta z ambasadorem rosyjskim Ottonem Magnusem von Stackelberg.

Wybrane publikacje:

  • Entretiens du roi Stanislas-Auguste avec Otto Magnus von Stackelberg (1773–1775), oprac. Dorota Dukwicz, Ewa Zielińska, Warszawa 2017.
  • Entretiens du roi Stanislas- Auguste avec Otto Magnus von Stackelberg (1776), oprac. Ewa Zielińska, Warszawa 2020.
  • Korespondencja polityczna Stanisława Augusta. Augustyn Deboli. 1780, oprac. Ewa Zielińska, Adam Danilczyk, Warszawa 2012.
  • Korespondencja polityczna Stanisława Augusta. Augustyn Deboli. 1781, oprac. Ewa Zielińska, Adam Danilczyk, Warszawa 2015.
  • Korespondencja polityczna Stanisława Augusta. Augustyn Deboli. 1782, oprac. Ewa Zielińska, Adam Danilczyk, Warszawa 2017​.
  • Adam Honory Kirkor i gazeta „Nowoje Wriemia” – nieznana karta polsko-rosyjskiej historii intelektualnej [we współautorstwie], „Przegląd Nauk Historycznych” 2021, nr 1, s. 191-224.
  • Sprawa polsko-rosyjskiej komisji granicznej w latach 1778–1780, w: W cieniu wojen i rozbiorów. Studia z dziejów Rzeczypospolitej XVIII i początków XIX wieku, red. Urszula Kosińska, Dorota Dukwicz, Adam Danilczyk, Warszawa 2014, s. 339–368.
  • Otto Magnus Stackelberg wobec projektu skonfederowania sejmu 1782 roku. Przyczynek do praktyki polityki rosyjskiej w Rzeczypospolitej przed Sejmem Wielkim, „Kwartalnik Historyczny” 1999, z. 4, s. 73–86.
  • Działalność polsko-rosyjskiej komisji granicznej w latach 1780-1781, "Kwartalnik Historyczny", 2022, z. 3, s. 555-591.
  • ​Polsko-rosyjskie sądy pograniczne po pierwszym rozbiorze – wybrane problemy funkcjonowania, "Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej", t. 54, 2019, z. 1, s. 59–73​.
  • Zabójstwo Romualda Strutyńskiego. Problematyka stacjonowania wojsk rosyjskich w Rzeczypospolitej za panowania Stanisława Augusta, w: „Skłócony naród, król niepewny, szlachta dzika”? Polska stanisławowska w świetle najnowszych badań, red. Piotr Ugniewski, Warszawa 2020, s. 259–282.
  • "Entretiens" Stanisława Augusta z ambasadorem rosyjskim Ottonem Magnusem von Stackelbergiem i „Mémoires” ostatniego króla Rzeczypospolitej, "Studia Źródłoznawcze. Commentationes", t. 56, 2018, s. 91–103.
  • Problem cenzury w sejmowych diariuszach drukowanych epoki stanisławowskiej na przykładzie diariusza sejmu 1776 r., "Studia Źródłoznawcze. Commentationes", t. 60, 2022, s. 93–108.